καθυπάρχω

καθυπάρχω (Α)

(επιτατ. τού υπάρχω) υπάρχω από την αρχή («πρώτῳ γὰρ ἐκείνῳ δοκεῑ τοῡτο καθυπάρξαι», Πλούτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)* - + ὑπ-άρχω].